Μέσα σέ Βυζαντινή ἀτμόσφαιρα καί σέ κλίμα πνευματικῆς κατανύξεως ἐτελέσθη τήν 9η Αὐγούστου ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Παρακλητικοῦ Κανόνος εἰς τόν Ἱ. Ν. Παναγίας Κρήνας χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου, καί παρουσία μεγάλου πλήθους πιστῶν κάθε ἡλικίας.
Ὁ Σεβασμιώτατος κηρύττοντας εἶπε ὅτι τιμᾶται ἡ Παναγία μας μέ τόν συνδυασμό τριῶν μορφῶν τέχνης: τῆς ποιήσεως (Παρακλητικός Κανών), τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς (ἔψαλε ὁ Ἄρχων Πρωτοψάλτης τῆς Ἁγίας Τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας κ. Γρηγόριος Παπαεμμανουήλ) καί τῆς ἀρχιτεκτονικῆς (μέσα στόν Βυζαντινό Ναό τοῦ 1197 πού ἐκτίσθη ἀπό τόν Εὐστάθιο Κοδρᾶτο καί τήν σύζυγό του Εἰρήνη Δούκαινα Παγωμένη, μέλη τῆς ἐπαρχιακῆς ἀριστοκρατίας μέ στενούς δεσμούς μέ τήν αὐτοκρατορική αὐλή τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί συγγενῶν τοῦ Μητροπολίτη Ὑπαίπων Στεφάνου Πεπαγωμένου). Αὐτή ἡ τέχνη, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, ὡς ἔκφραση τοῦ Ὡραίου (ὁ Θεός ἐδημιούργησε τόν κόσμον καί «εἶδεν ὅτι καλόν») σέ συνδυασμό μέ τό θεολογικό στοιχεῖο τοῦ λατρευτικοῦ χώρου ὡς ἔκφραση τοῦ Ὑψηλοῦ, δίδει τήν ἔκφραση τοῦ Ὑπερόχου, ἡ ὁποία προσιδιάζει μόνον στόν Τριαδικό Θεό.
Πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ Ναός ἀπό τό 1972 ἕως τό 2013 δέν διετείθετο γιά λατρευτική χρήση. Σύντονες προσπάθειες τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου κ. Μάρκου σέ συνεργασία μέ τήν Προϊσταμένη τῆς Ἐφορείας Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων κ. Βάσση, εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα μετά ἀπό 41 χρόνια νά τελεσθοῦν Ἱερές Ἀκολουθίες στόν Ἱ. Ναό (Χαιρετισμοί, Παρακλήσεις), στίς ὁποῖες συμμετέχει κάθε χρόνο πλῆθος πιστῶν ἀπό τήν Χίο, τήν Ἀθήνα καί τό ἐξωτερικό.