ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ - ΙΕΡΑ ΛΙΤΑΝΕΙΑ - Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΗΝΑ, ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΥ
10 καί 11 Νοεμβρίου 2018
Τήν 10ην Νοεμβρίου 2018 ἐτελέσθη, μέ ἐκκλησιαστική λαμπρότητα, κατάνυξη καί ἱεροπρέπεια, ἀλλά καί ἐθνική ὑπερηφάνεια καί συγκίνηση στόν πανηγυρίζοντα Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό Χίου ἡ Ἱερά Μνήμη τῶν Πολιούχων καί Ἐλευθερωτῶν τοῦ νησιοῦ μας Ἁγίων Μεγαλομαρτύρων Μηνᾶ, Βίκτωρος καί Βικεντίου, ἡ ὁποία συμπίπτει μέ τήν ἀπελευθέρωση τῆς Χίου τήν 11ην Νοεμβρίου 1912.
Ἐφέτος, ἡ Ἱερά Μνήμη τῶν Ἁγίων Βικτώρων ἐμεγαλύνθη μέ τήν παρουσία, πρός προσκύνηση καί ἁγιασμό τῶν πιστῶν, τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς "Ἁγιογαλούσαινας" ἀπό τό σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Γάλακτος.
Τό πρωΐ τῆς 10ης Νοεμβρίου, μετεφέρθη μέ στρατιωτικό ὄχημα στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό ἡ σεβασμία Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς "Ἁγιογαλούσαινας" ἀπό τό ἱστορικό σπήλαιό της στό Ἅγιο Γάλα. (Σύμφωνα μέ ἀπόφαση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου κατά τόν ἑορτασμό τῆς ἱερᾶς Μνήμης τῶν Πολιούχων συμμετέχει καί ἱστορική εἰκόνα τῆς Παναγίας, μεταφερομένη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό ἀπό τόν Ἱερό Ναό ἤ τήν Ἱερά Μονή της.) Ἐγένετο ἐκκλησιαστική ὑποδοχή προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου καί συμμετέχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου, πλαισιωμένων ὑπό πολλῶν Ἱερέων καί Διακόνων, τῶν Ἀρχῶν καί πλήθους πιστῶν. Ἀκολούθησε Δέησις στό τέλος τῆς ὁποίας ὁ Σεβασμιώτατος Χίου εἶπε:
"Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα τῶν ἀδούλωτων καί ἀπάτητων καί πάντοτε ἐλεύθερων βουνῶν καί χωμάτων τῆς ἡρωϊκῆς Μάνης κ. Χρυσόστομε, ὑπερβαλλόντως ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, Πατέρες, κ. Περιφερειάρχα, κ. Ταξίαρχε, ἔνδοξοι Ἀξιωματικοί καί Ἐκπρόσωποι φορέων, Λαέ τοῦ Θεοῦ.
Ὅπως ἕνα βράδι μέσα ἀπό τό Σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ἐρχόταν στόν κόσμο ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός γιά νά ἐλευθερώσει τόν ἄνθρωπο "τῇ ἐλευθερίᾳ ἧ ἐκεῖνος ἡμᾶς ἠλευθέρωσεν" καί σήμερα πού ἡ τοπική μας Ἐκκλησία ξεκινᾶ τόν ἑορτασμό τῆς ἀπελευρώσεώς της ἀπό μακραίωνα ζυγόν δουλείας καί τυρρανίας, μέσα ἀπό τά σπήλαια τῆς Χίου, μέσα ἀπό τό σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Γάλακτος, ἔρχεται στήν πρωτεύουσα τοῦ νησιοῦ μας καί στόν Καθεδρικό μας Ναό ἡ χαριτόβρυτος εἰκών τῆς Παναγίας τῆς "Ἁγιογαλούσαινας". Τούτη τή στιγμή ἐνωτίζεται ὁ κάθε εὐσεβῆς ὀρθόδοξος Χριστιανός τόν περίφημο έκεῖνο Μακαρισμό, τόν ὁποῖον "ἐπάρασα φωνήν τις γυνή ἐκ τοῦ ὄχλου" εἶπε στό Χριστό μας κατά τήν διάρκεια τοῦ θεοπρεποῦς κηρύγματός του. "Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας".
Σήμερα στεκόμαστε μέ εὐλάβεια μπροστά στή γῆ, ἡ ὁποία ῥέει μέλι καί γάλα γιά τό ἀνθρώπινο γένος. Σήμερα προσκυνοῦμε μέ εὐλάβεια ἐκείνη, ἡ ὁποία μαζί μέ τούς Ἱερεῖς μας, μόνον οἱ Ἱερεῖς μας ἀπέμειναν, στηρίζει τά ὀλιγάριθμα ἀπό κατοίκους χωριά τῆς Ἀμανῆς. Μέσα ἀπό τό σπήλαιό της, στό ὁποῖο ἡ ταπεινότητά μας ἀξιώθηκε πρό ἐτῶν νά τελέσει στό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Ἄννης Ἀρχιερατικό Ἑσπερινό στά ἔγκατα τῆς γῆς γιά πρώτη φορά μετά ἀπό ἕνδεκα αἰῶνες.
Δεήθητε, Σεβασμιώτατε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ, δεήθητε πρός τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Ἔθνους μας νά φυλάσσει σέ τούτην ἐδῶ τήν ἀκριτική ἔπαλξη τῆς Πατρίδος μας τόν λαόν μας νά ἐμμένει πιστός καί σταθερός στοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία, ἡ ὁποία γαλουχεῖ καί θά γαλουχεῖ τό Ἔθνος μας. Ἀμήν."
Κατά τόν Ἀρχιερατικό Μέγα Ἑσπερινό ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατούντων καί τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου καί Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱεροθέου καί τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου, πλαισιουμένων ὑπό τοῦ συνόλου σχεδόν τῶν Ἱερέων καί τῶν Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὡς καί τῶν Κληρικῶν τῶν συνοδευόντων τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς καί μέ τήν συμμετοχή πλήθους πιστῶν, κυρίως νέων, μαθητῶν τῶν Σχολείων, τῶν σπουδαστῶν τῶν Α.Ε.Ν. Οἰνουσσῶν καί Χίου, τῶν πολιτιστικῶν Σωματείων καί τῶν Προσκόπων, οἱ ὁποῖοι, ἀπό πολύ νωρίς, εἶχαν κατακλύσει τόν Ἱ. Μητροπολιτικό Ναό. Στίς Ἱερές Ἀκολουθίες ἔψαλε ἡ Χορῳδία τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Χίου "Ρωμανός ὁ Μελῳδός" σέ δύο Χορούς ὑπό τήν Διεύθυνση τοῦ Ἄρχοντος Μαΐστορος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί Χοράρχη τοῦ Συλλόγου κ. Δημητρίου Ἐλ. Ζαννίκου, τοῦ Προέδρου τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν κ. Κωνσταντίνου Γανιάρη, ὡς καί τῶν Ἱεροψαλτῶν τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ κ. Δημητρίου Δημητρακοπούλου καί κ. Ἀντωνίου Κυδώνη.
Κατά τήν διακονία τοῦ Θ. Λόγου τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσοστόμος, "τῆς ἀπορθήτου καί ἀδούλωτης" (ὅπως ἐχαρακτήρισε τήν Μάνην ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χίου), ὁ ὁποῖος, μεταξύ ἄλλων, ἐξῆρε τήν σημασία καί ἐξέχουσα ἀξία τῆς Χίου ὡς ἡρωοτόκου καί μαρτυρικῆς. Στή συνέχεια, ἀνεφέρθη στήν συγκίνηση πού τοῦ προεξένησε ἡ Τελετή τῆς ἔπαρσης στόν νότιο λιμενοβραχίονα τῆς μεγάλης ἑλληνικῆς Σημαίας τῶν 150 τ. μ. , πού ἀποτελεῖ πρωτοβουλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου κ. Μάρκου, καί, ἐκ τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, τή δημιουργία, ἀπό τό ράσο τοῦ Παπαφλέσσα καί τή φουστανέλλα τοῦ τσολιᾶ, τῆς πρώτης ἑλληνικῆς Σημαίας τό 1822, καθώς καί τή σημασία τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Συμβόλου τοῦ Ἔθνους μας, πού οἱ 9 λωρίδες της διατρανώνουν τό σύνθημα "ἐλευθερία ἤ θάνατος" καί τήν ἱερότητά της μέ τήν ἀποτύπωση ἐπάνω της τοῦ τιμίου Σταυροῦ.
Μετά τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἑσπερινοῦ ἀκολούθησε προεξαρχόντων τῶν τεσσάρων Ἀρχιερέων (συμμετέσχε καί ὁ τότε ἀφιχθείς στή Χίο Σεβ. Μητροπολίτης Ν. Ἱωνίας καί Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ) πάνδημη καί μεγαλειώδης Ἱερά Λιτανεία τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων τῆς Παναγίας τῆς "Ἁγιογαλούσαινας" καί τῶν Ἁγίων Βικτώρων σέ δρόμους τῆς πόλεως, στόν κεντρικό λιμένα, τήν πλατεία καί τήν ἀγορά τῆς πόλεως, μέ τή συμμετοχή τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Ἀρχῶν τῆς Χίου, τῶν Ψαρῶν καί τῶν Οἰνουσσῶν, τοῦ Στρατοῦ, τῶν Συλλόγων καί Σωματείων, τῶν Ἀδελφῶν τοῦ Ε.Ε.Σ.,τῶν δύο Α.Ε.Ν., τῶν Προσκόπων, τῶν Σχολείων ὅλων τῶν τύπων καί τῆς Φιλαρμονικῆς τοῦ Δήμου Χίου.
Στήν πλατεῖα τῆς πόλεως, πλησίον τοῦ Ἀνδριάντος τοῦ Ἐθνομάρτυρος Πλάτωνος (Φραγκιάδου), ἐπί διαμορφωθείσης ἐξέδρας, ἐτελέσθη Δέησις μετά τήν ὁποία ὡμίλησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος εἶπε:
Σ’αὐτή τήν πλατεῖα, κάτω ἀπό τούς εὐσκιόφυλλους αὐτούς πλατάνους, στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἐθνομάρτυρος Πλάτωνος καί τῶν Προκρίτων τῆς πόλεως, λιτανεύεται ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία μέσα ἀπό τήν ἀγκαλιά τοῦ σπηλαίου τοῦ Ἁγ. Γάλακτος ἐκομίσαμε στήν πρωτεύουσα τοῦ νησιοῦ μας, ἀφ' ἑτέρου δέ ἡ εἰκόνα τῶν Ἁγίων Βικτώρων, τῶν πολιούχων καί ἐλευθερωτῶν τοῦ νησιοῦ. Λιτανεύεται μέσα στούς δρόμους, στίς πλατεῖες, στό λιμάνι καί στήν ἀγορά τοῦ τόπου μας, ἑνός τόπου, ὁ ὁποῖος ἔμαθε ὅτι, γιά νά εἶναι σήμερα τό Ἔθνος μας ἐλεύθερο, γιά νά ὑπάρχει σήμερα Ἑλληνικό Κράτος, ἔπαιξε πρωταρχικό, καθοριστικό ρόλο ἡ Ἐκκλησία μας. Γι’ αὐτό τό λόγο, ὅταν οἱ πρόγονοί μας ἔστησαν πάνω στά αἵματα τῶν ἡρώων ἐλεύθερη τήν Πατρίδα μας, ὥρισαν τά πρῶτα Συντάγματα τοῦ Ἀγῶνος, ὅτι Ἕλληνες εἶναι ὅσοι κατοικοῦν σ' αὐτόν τόν τόπο καί πιστεύουν στόν Χριστό. Αὐτή εἶναι ἡ ταυτότητα τῆς Πατρίδος μας, αὐτός εἶναι ὁ πολιτισμός μας, αὐτή εἶναι ἡ καρδιά μας καί τό ξερίζωμα αὐτῆς τῆς καρδιᾶς μόνο αἱμορραγία καί θάνατο καί καταστροφή μπορεῖ νά φέρει στόν τόπο μας.
Καί πλαισιώνουν τή Λιτανεία αὐτή μαζί μέ τούς τρεῖς ἀγαπητούς Ἀρχιερεῖς, τόν Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεο, τόν Σεβ. Ν. Ἰωνίας κ. Γαβριήλ καί τόν Σεβ. Μάνης κ. Χρυσόστομο, λιτανεύουν κυρίως οἱ 80 περίπου Ἐφημέριοι τῆς Μητροπόλεώς μας, πιστοί Κληρικοί, τίμιοι Κληρικοί, οἰκογενειάρχες Κληρικοί, αὐτοί πού κρατοῦν τά κουπιά τοῦ σκάφους τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, σ' αὐτούς τούς ὁποίους ὀφείλω τό 1.200.000 μερίδες φαγητοῦ, πού μέχρι σήμερα ἔχομε δώσει σέ ἀνθρώπους πού τό ἔχουν ἀνάγκη, αὐτοί πού ἔχουν ἑτοιμάσει τά περισσότερα ἀπό 50.000 δέματα, πού ἔχουν δοθεῖ σέ γυμνούς καί ξενητεύοντες, αὐτοί πού μεταφέρουν καί μεταγγίζουν τίς δεκάδες κάθε χρόνο φιάλες αἵματος ἀπό τίς τράπεζες Αἱμοδοσίας τῶν Ἐνοριακῶν μας Ναῶν, αὐτοί πού μέ τούς γιατρούς τοῦ νησιοῦ μας προσφέρουν ἐθελοντικά καί ἀφειδῶς ὑπηρεσίες στά ξεχασμένα χωριά τῆς Ἀμανῆς, αὐτοί πού δουλεύουν γιά τίς ὑποτροφίες τῶν παιδιῶν μας, γιά τό στήριγμα τῶν σπουδαστῶν τῶν δύο Α.Ε.Ν., πού ἀποτελοῦν τό θησαυρό τοῦ τόπου μας, αὐτοί πού φροντίζουν νά παίρνουν κάθε πρωΐ τό πρωϊνό τους ἀνήλικα ἀσυνόδευτα παιδιά, προερχόμενα ἀπό ἐμπόλεμες Χῶρες, πού ἐμεῖς τά βλέπομε σάν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, πού λαθραῖα ὁ Χριστός, χωρίς νά τό γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι ἦλθε στόν τόπο μας, χωρίς νά ἐνοχοποιοῦμε τίς λέξεις τοῦ ἑλληνικοῦ λεξιλογίου. Αὐτοί οἱ Ἱερεῖς εἶναι ἡ ἀναπνοή τοῦ νησιοῦ μας, ἡ ἀναπνοή τοῦ Αἰγαίου μας, ἡ ἀναπνοή τοῦ Ἔθνους μας.
Καί λιτανεύομε ἀποτίοντας φόρο τιμῆς στήν Ἑλληνική Σημαία μέ τίς ἐννέα λωρίδες, πού, ὅπως εἶπε κηρύσσων ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης, ἀφ' ἑνός μέν δεικνύει τίς συλλαβές τοῦ συνθήματος "ἐλευθερία ἤ θάνατος", ἀφ' ἑτέρου δέ τούς χρόνους τῆς Ἐπαναστάσεως, μέ τίς ἐννέα λωρίδες, πού θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά προσθέσω ὅτι δεικνύουν τίς ἐννέα περιοχές τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, τήν Ἤπειρό μας, τήν Μακεδονία μας, τήν Θράκη μας, τήν Θεσσαλία μας, τή Ρούμελη, τόν Μωρηᾶ, τό Ἰόνιο Πέλαγος, τό Αἰγαῖο Ἀρχιπέλαγος καί τήν Κρήτη μας. Καί στήν ἄκρη ψηλά ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, πού δείχνει τά σταυρωμένα, σκλαβωμένα κομμάτια τοῦ Ἔθνους μας, τή Βασιλεύουσα, τήν Ἰωνία, τήν Βόρειο Ἤπειρο καί τήν Κύπρο. Ὁ ἴδιος Σταυρός πού θά τοποθετηθῆ, μετά ἀπό λίγες μέρες, πάνω στόν τάφο τοῦ ἥρωα Βορειοηπειρώτη.
Προσευχόμαστε, χριστιανοί μου, αὐτή ἡ θρησκεία νά ἀποτελεῖ πάντοτε τόν συνεκτικό δεσμό πού θά δίνει ὀντότητα καί ὕπαρξη σ’αὐτό ἐδῶ τό Κράτος νά ἐφαρμόσει ὅποια προγράμματα καί ὅποια σχέδια ἔχει ἀλλά κινούμενο πάντοτε ὄχι μέ ἀνεμοδεῖκτες ὅπου φυσάει ὁ κάθε ἰδεολογικός ἄνεμος, ἀλλά μέ πυξίδα πού ἐμεῖς ἐδῶ στό ναυτικό νησί μας τή ξέρουμε καλά. Πυξίδα πού δείχνει μόνον ἕνα δρόμο, τόν δρόμο τοῦ Χριστοῦ."
Τήν κυριώνυμη ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, 11ην Νοεμβρίου, ἐχοροστάτησεν εἰς τόν Ὄρθρον ὁ Σεβ. Μητρροπολίτης Ν. Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ καί ἀκολούθησε ἡ πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία συλλειτουργούντων τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου καί Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱεροθέου, Ν. Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, Μάνης κ. Χρυσοστόμου καί Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου.
Τόν Θ. Λόγον ἐκήρυξε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος, ὁ ὁποῖος ἐτόνισε:
Ἡ παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη δείχνει τήν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο. Ἡ κατάβαση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ στήν Ἰεριχώ δείχνει τήν πτώση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό οὐράνιο πολίτευμα στό τῆς «ἀπάτης τοῦ διαβόλου πολίτευμα» καί τίς πληγές πού δέχθηκε ὁ ἄνθρωπος.
Ἡ ἀδιαφορία ἤ ἡ ἀδυναμία τοῦ λευίτου καί τοῦ ἱερέως νά βοηθήσουν εἶναι ἡ ἀδυναμία τῆς θρησκείας νά βοηθήση τόν πληγωμένο ἄνθρωπο. Γι' αὐτό ὁ Χριστός μέ τήν ἐνανθρώπησή Του καί ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νά βοηθήση οὐσιαστικά τόν ἄνθρωπο.
Ἔτσι, ἐν Χριστῷ καί ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὁ ἄνθρωπος θεραπεύεται, ἀποκτᾶ τήν πραγματική ἐλευθερία, δηλαδή τήν αὐτεξουσιότητα τοῦ φυσικοῦ θελήματος καί ὄχι ἁπλῶς τήν προαίρεση τοῦ γνωμικοῦ θελήματος, οὐσιαστικά τήν ἀπελευθέρωση ἀπό κάθε ἐξάρτηση’’.
Στό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μᾶρκος ἀπένειμε στούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς τό παράσημον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἁγ. Ἰσιδώρου. Πρίν ἀπό τήν ἀπονομή, ἀπηύθυνε τόν ἀκόλουθο Χαιρετισμό:
"Μέ τήν κανονική ἄδεια καί εὐλογία τῆς Α. Θ. Μακαριότητος, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος καί Προέδρου τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, τιμή καί σεβασμό στό πρόσωπο τοῦ ὁποίου τρέφομε, εὑρίσκονται σήμερα συλλειτουργοί καί συνεορτασταί οἱ Σεβ. Μητροπολίται Ναυπάκτου καί Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱερόθεος, Ν. Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ καί Μάνης κ. Χρυσόστομος. Ὀφειλετικῶς ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία τιμῶσα ἀφ' ἑνός μέν τήν ἐντρυφεστάτη θεολογική προσφορά τοῦ συγγραφέως τῶν πλέον τῶν ἑκατόν αὐτοτελῶν ἐπιστημονικῶν μελετῶν καί πολλαπλασίων μονογραφιῶν τοῦ φαεινοτάτου ἀστέρος πού ἐμφαίνει τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης θεολογικῶς, τοῦ συγγραφέως τοῦ ὁποίου τά πονήματα ἔχουν μεταφρασθῆ εἰς πλείονας τῶν 25 γλωσσῶν εἰς τήν Οἰκουμένην, τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγ. Βλασίου κ. Ἱεροθέου, τιμῶσα δέ τήν παρουσία εἰς τόν διορθόδοξον, διαχριστιανικόν καί διαθρησκειακόν διάλογον τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ν. Ἰωνίας κ. Γαβριήλ καί τήν θρησκευτική, ποιμαντική, κηρυκτική, ρητορική, νομική καί ἐθνική προσφορά τοῦ Ποιμενάρχη τῶν ἀδούλωτων καί ἀπάτητων ἐδαφῶν τῆς ἡρωικῆς Μάνης κ. Χρυσοστόμου, ἐπιθυμῶμεν νά ἀπονείμωμεν εἰς αὐτούς τόν Σταυρόν τοῦ Ἁγ. Ἰσιδώρου, παράσημον τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τό ὁποῖον ὁ μακαριστός Προκάτοχος καί Γέροντάς μου Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κυρός Διονύσιος (ὁ Μπαϊρακτάρης) ἐδημιούργησε τό ἔτος 1997, ἐπί τῇ εὐλογητῇ ἐπισκέψει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στή Χίο. Φρονοῦμεν ὅτι ἡ ἐπίδοσις τῆς τιμῆς αὐτῆς εἰς τούς ὡς εἴρηται ἐκκλησιαστικούς ἄνδρας αἰτιολογεῖται ἐκ τοῦ μονολεκτικοῦ γεγονότος ὅτι καί οἱ τρεῖς τυγχάνουν ΑΞΙΟΙ."
Μετά τήν ἀπονομή ἐτελέσθη, μέ ἔντονα συναισθήματα ἐθνικῆς συγκινήσεως, ἡ Ἐπίσημη Δοξολογία ἐπί τῇ ἀπελευθερώσει τῆς πόλεως ἀπό τούς Τούρκους, ἡ ὁποία σημειωτέον ὅτι καί τότε (11 Νοεμβρίου 1912) ἔγινε ἡμέρα Κυριακή. Τόν Πανηγυρικό τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησε ἡ Ἐλλογιμωτάτη κ. Εὐτυχία Ἀντ. Βλυσίδου, Διευθύντρια τῆς Δευτεροβαθμίου Ἐκπαιδεύσεως.