ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ἀριθμός 30
Κυριακή 22 Ἀπριλίου 2012
(ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ) – ΤΟΥ ΘΩΜΑ
(Ἰωάνν. κ΄ 19-31)
«Ἐχάρησαν οὖν οἱ Μαθηταί ἰδόντες τόν Κύριον»
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ὁ ἀναστάσιμος ὕμνος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀδελφοί μου, θά πρέπει νά ἀντηχήσῃ σήμερα. «Χριστός Ἀνέστη!» Ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός θά πρέπει νά γεμίσῃ τίς καρδιές μας ἀπό χαρά καί ἐλπίδα.
Οἱ μαθητές, μετά τήν σταύρωσι, εἶχαν χάσει τό θάρρος τους. Ἦσαν κλεισμένοι στό ὑπερῶο, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τό ἱ. Εὐαγγέλιο διά «τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων» . Οἱ Ἰουδαῖοι ἦσαν καί πάλι ἕτοιμοι, ἄν χρειασθῇ, νά συνεχίσουν τό ἐγκληματικό τους ἔργο. Νά ὅμως πού τά σύννεφα ἄρχισαν νά διαλύωνται. Μιά εἴδησι ἔρχεται νά ἀκουσθῇ: ὁ Χριστός Ἀνέστη! Τόν εἶδαν πρῶτα οἱ Μυροφόρες γυναῖκες. Ἔπειτα ὁ Χριστός ἐμφανίζεται ὁ Ἴδιος στούς μαθητές Του. Ποῦ; Ἐκεῖ πού ἦσαν κλεισμένοι: «ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καί ἔστη εἰς τό μέσον, καί λέγει αὐτοῖς ۠ εἰρήνη ὑμῖν. Καί τοῦτο εἰπών ἔδειξεν αὐτοῖς τάς χεῖρας καί τήν πλευράν αὐτοῦ. Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταί ἰδόντες τόν Κύριον».
Ἀλήθεια! Εἶναι δυνατόν ἐμεῖς σήμερα νά κατανοήσουμε τό τί σημαίνει αὐτή ἡ χαρά τῶν μαθητῶν; Τώρα οἱ μαθητές ἀνακτοῦν τό θάρρος τους, τώρα ξαναβρίσκουν τόν Διδάσκαλό τους, τώρα εἶναι ἕτοιμοι καί τήν ζωή τους ἀκόμη νά προσφέρουν χάριν τοῦ Εὐαγγελίου. Ἀλλά δέν εἶναι μόνο γιά τούς Ἀποστόλους ἡ χαρά αὐτή ۠ εἶναι καί γιά ὅλους τούς χριστιανούς. Εἶναι χαρά, γιατί τό γεγονός αὐτό ξεφεύγει ἀπό τά πλαίσια τῆς ἱστορικῆς στιγμῆς καί φθάνει μέχρι σήμερα. Εἶναι ἕνα γεγονός, πού ἀναφέρεται σέ κάθε πιστό, σέ ὁποιαδήποτε στιγμή καί ἄν θά ζήσῃ.
Ἡ Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ ἀπόδειξι τῆς Θεότητάς Του. Πάνω ἀπό τόν πλανήτη τῆς γῆς πέρασαν – καί θά περάσουν – κοσμοκράτορες μέ δύναμι καί ἐξουσία μεγάλη. Πολιτική καί στρατιωτική. Φημισμένοι ἐπιστήμονες, μυαλά θαυμαστά, ἐφευρέτες μοναδικοί. Κάποτε ὅμως ὅλοι αὐτοί πέθαναν καί οἱ ἄνθρωποι σχεδόν τούς ξέχασαν. Κανείς δέν σηκώθηκε μέ τήν ἴδια του τήν δύναμι. Κανείς ἀπό αὐτούς δέν ἀναστήθηκε. Μονάχα ὁ Χριστός, γιατί εἶναι ὁ Θεός. Καί τό σπουδαιότερο, ἔδωσε καί σ’ ὅλους ἐμᾶς τήν δύναμι νά ἀναστηθοῦμε.
Ἡ Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ βεβαίωσι καί ἡ σφραγίδα τῆς δικῆς μας δικαιώσεως. Γιατί ἦλθε ὁ Χριστός; Ἦλθε γιά νά σηκώσῃ τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἦλθε γιά νά καρφώσῃ πάνω στό Σταυρό τίς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἄν ὅμως τά πράγματα ἔμεναν μέχρις ἐκεῖ, τότε δέν θά εἶχε γίνει τίποτε ἀπολύτως. Ὁ Διάβολος, ἡ ἁμαρτία κατανικήθηκαν μέ τήν Ἀνάστασι. Στήν Ἀνάστασι φαίνεται, ὅτι ὁ Θεός νίκησε τό κέντρο τῆς ἁμαρτίας, πού εἶναι ὁ θάνατος καί συνεχώρησε τό ἀνθρώπινο γένος.
Ἔτσι εὑρίσκεται τώρα διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ κοντά στό θρόνο τοῦ Θεοῦ. Τό ἀνθρώπινο σῶμα ἀναστημένο θά εἶναι στόν Οὐρανό. Ἔτσι μποροῦμε νά λέμε:«Προσδοκῶ Ἀνάστασι νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν».
Ἡ Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου συμβολίζει καί τή δική μας Ἀνάστασι. Περιμένουμε μιά μέρα καί τήν δική μας Ἀνάστασι. Ναί, ἡ ζωή μας δέν θά σταματήσῃ ἐδῶ. Ὄχι, δέν θά σταματήσῃ στό χεῖλος τοῦ τάφου. Μιά μέρα λυτρωμένοι ὅλοι μας, ἀπό τά κακά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, θά ἀναστηθοῦμε καί θά συμβασιλεύσωμε καί θά συνδοξασθοῦμε μέ τόν Χριστό. Αὐτό μᾶς ὑπόσχεται ὁ Κύριος μέ τήν Ἀνάστασί Του.
Ἀδελφοί μου! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ! Τώρα κι’ ἐμεῖς πρέπει νά εἴμεθα γεμάτοι χαρά γιά τό ἀναστάσιμο μήνυμα. Ἡ Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό προανάκρουσμα καί τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως.
Ἄς εὐχηθοῦμε στόν Ἀναστάντα Κύριό μας νά γεμίσῃ τίς ψυχές μας μέ τή χαρά τῆς Ἀναστάσεως καί νά μᾶς χαρίσῃ τόν οὐρανό! Γένοιτο!